Luister met aandacht naar de (hulp)vrager. Er is niet alleen de vraag of het probleem. Ook hoe de persoon dit alles beleeft, is belangrijk.

Mensen hebben een 6de zintuig om te voelen of iemand zich echt inleeft en hen écht wil begrijpen.

De (hulp)vrager kan zich bij het gesprek zeer onzeker voelen, bedreigd of onmachtig …  Het is belangrijk daarmee rekening te houden. Probeer de persoon te begrijpen. Pas je aanpak aan en ook wat je zegt. Stel op een goede manier vragen om het gesprek te verdiepen en zo naar de kern gaan. Heb geen schrik om bepaalde vragen te stellen om beter te begrijpen.

Luister niet enkel naar de woorden, maar let ook op de lichaamstaal. Heb aandacht voor de manier waarop iets gezegd wordt of voor wat erachter kan zitten.
Reageer niet te snel. Neem tijd om wat op je afkomt goed te begrijpen. Reageer dan pas.

Vergeet niet dat je alle informatie van de (hulp)vrager interpreteert. Jouw eigen normen, waarden, gewoontes, levenspad, enzovoort spelen voortdurend mee. Zo ‘begrijp’ je alles wat je hoort en ervaart in het gesprek vanuit je eigen achtergrond en ervaring. Zo is het nu eenmaal en je kan het niet vermijden. Om geen foute conclusies te trekken is het belangrijk om regelmatig samen te vatten door te beginnen met ‘heb ik het goed begrepen dat …?’ Doe dit zoveel mogelijk in alle gesprekken die je met de (hulp)vrager voert.  

De (hulp)vrager zit in problemen en heeft daardoor stress. Hij moet beroep op jou doen om verder te geraken. Hij wordt eigenlijk afhankelijk van jouw hulp. Dat kan informatie zijn, ondersteuning, enz..  Jouw aanpak wordt wel heel belangrijk. Het gaat er dus over   dat je weet wat te doen met het probleem. Maar het gaat zeker ook over je aanpak en je houding als mens tegenover de (hulp)vrager.